Na specjalną prośbę od dziś Gospodyni zaczyna nowy cykl postów,
ze specjalną dedykacją dla Iwonki. Przepisy, które będą oznaczone tym tagiem, będą zawierały przepisy opatrzone szczegółowymi instrukcjami, szybkie i proste, z których przygotowaniem powinny poradzić sobie gospodyni nieobeznana ze sztuką kucharską, jak je niezbyt litościwie określa Kucharz Polski Śleżańskiej. Na ośmielenie coś, co każdy już pewnie robił, z łatwością, nie zastanawiając się nawet nad tą banalną czynnością i nie zdając sobie sprawy, że ona także należy do szlachetnej sztuki kulinarnej... Zaparzanie kawy!
Kawę pito dawniej do śniadania, nie tylko w Polsce: o wczesnym śniadaniu petersburskim. Każdy chyba zna tę poranną kawę: śniadanie piwno - kawowe w Soplicowie. Wstając, przed wyjściem do pracy, czy to w urzędzie, jak Obłoński, czy to w pole, jak u Sopliców, pito kawę i zagryzano ją ciastkiem czy bułeczką.
Czas już zdradzić kilka sekretów przyrządzania czarnego tureckiego napoju. Oto, co radzi Praktyczny Kucharz Warszawski:
Opisywanie sposobu gotowania kawy, zdaje się być rzeczą zbyteczną, gdyż samo tak długie doświadczenie okazało najskuteczniejsze sposoby robienia tego napoju, lecz pomimo tego należy zapamiętać następujące uwagi: Najlepszą kawę otrzymujemy gotując ją w maszynkach, jeżeli zaś gotuje się w innem naczyniu, wtenczas naczynie to powinno być jak najczyściej utrzymane i do niczego więcej nie używane. Kawa powinna być dobrze upalona i tylko w takiej ilości, jaka na raz użytą być może, gdyż w większej ilości upalona, choćby dobrze zachowana, zawsze wietrzeje. Zamiast mielenia w młynku, lepiej jest utłuc w żelaznym moździerzu. Na 3 filiżanki bierze się 2 łuty kawy bez surogatu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz